نبرد اپل و گوگل بر سر فناوری‌های کپی‌ناپذیر

یکی از جالب‌ترین نکات تکنولوژی این است که نوآوری‌ها خیلی سریع از گجت‌های گران‌قیمت به گجت‌های ارزان‌قیمت راه پیدا می‌کنند. البته سرقت ایده‌ها در بین شرکت‌های کوچک یا کپی‌برداری شرکت‌های بزرگ از شرکت‌های کوچک‌تر (مانند جریان فیسبوک و اسنپ‌چت) اتفاق چندان جالبی محسوب نمی‌شود. اما بهره بردن شرکت‌های کوچک و گجت‌های ارزان آن‌ها از نوآوری‌های اپل و گوگل خیلی هم خوب است. البته غول‌هایی مانند اپل و گوگل مانند ما فکر نمی‌کنند و با این قضیه مشکل دارند؛ به همین خاطر آن‌ها به‌سختی روی تکنیک‌ها و رویکردهایی کار می‌کنند که به این راحتی‌ها قابل کپی‌برداری نباشند.

کلیدواژه‌ی این روزهای دنیای تکنولوژی، عبارت یادگیری ماشینی است. همانند واقعیت افزوده و واقعیت مجازی، در مورد یادگیری ماشینی هم زمانی تصور می‌کردیم که به این زودی‌ها چشممان به آن نخواهد خورد. هرچند، در سال ۲۰۱۷ حضور یادگیری ماشینی را بیش از هر زمان دیگری می‌توانیم احساس کنیم. اصلی‌ترین چیزی که آیفون ۱۰ و گوشی پیکسل ۲ و ۲ ایکس‌ال را از باقی گوشی‌ها متمایز می‌کند، همین یادگیری ماشینی است. این همان چیزی است که موجب تمایز شرکت‌ها در امروز و آینده می‌شود و شرکت‌هایی که از این بابت عقب بیفتند، در آینده‌ی نزدیک از عرصه‌ی رقابت حذف می‌شوند.

یادگیری ماشینی چیزی نیست که بشود از آن کپی‌برداری کرد و امکان انجام مهندسی معکوس هم در آن وجود ندارد. برای این که شرکت‌ها از لحاظ یادگیری ماشینی به پای غول‌هایی همچون اپل و گوگل برسند، باید به اندازه‌ی آن‌ها از قدرت محاسباتی و داده‌های کاربران بهره ببرند (که احتمالا این‌گونه نیستند) و به اندازه‌ی آن‌ها سرمایه‌گذاری کرده باشند (که احتمالا چنین پولی را ندارد). اگر بخواهیم ساده‌تر بگوییم، برای شرکت‌های بزرگ یادگیری ماشینی همانند جام مقدس است که دست دیگر شرکت‌ها به راحتی به آن نمی‌رسد. پیشرفت یادگیری ماشینی ارتباط مستقیمی با تعداد کاربران و سرمایه‌گذاری عظیم شرکت‌ها دارد و علاوه بر این، به مرور زمان بهتر هم می‌شود. به همین خاطر، رقبای این شرکت‌ها باید به‌سختی تلاش کنند تا فقط در این عرصه باقی بمانند.

ما نمی‌گوییم که یادگیری ماشینی می‌تواند تمام مشکلات صنعت تکنولوژی را حل و فصل کند؛ نکته‌ی مهم این است که یادگیری ماشینی پایه و اساس برخی از ویژگی‌های متمایزکننده‌ی کلیدی است که از همین الان تولید آن‌ها شروع شده.

‌

یادگیری ماشینی در دوربین گوگل پیکسل ۲

یکی از جذاب‌ترین کاربردهای فناوری یادگیری ماشینی در دوربین گوشی‌های پیکسل و پیکسل ۲ صورت گرفته است. دوربین این گوشی‌ها، به خصوص در محیط‌های کم نور، عملکرد فوق‌العاده‌ای دارند. گوگل با بهره بردن از نرم‌افزارهای خاصی موفق شده که فراتر از محدودیت‌های دوربین گوشی‌ها (مانند محدودیت در اندازه‌ی سنسور و لنز) عمل کند و توسعه‌ی چنین نرم‌افزارهایی به‌لطف الگوریتم‌های هوشمند و یادگیری ماشینی محقق شده است.

همان‌طور که از فناوری‌های مربوط به یادگیری ماشینی انتظار داریم، گوگل می‌گوید که دوربین این گوشی‌ها به‌مرور زمان بهتر هم می‌شوند. حتی اگر گوگل برای پیکسل ۲ از همان دوربین پیکسل استفاده می‌کرد، همین گذشت زمان به‌تنهایی موجب بهبود دوربین گوشی می‌شد. یکی از جذاب‌ترین مشخصه‌های یادگیری ماشینی، همین تاثیر گذشت زمان در بهبود نتیجه‌ی نهایی است. یکی از محققان گوگل در همین زمینه می‌گوید که دوربین گوشی‌های پیکسل مانند هر سیستم یادگیری ماشینی دیگری هستند؛ به این نحو که هرچقدر داده‌ی بیشتری به آن‌ها بدهید، نتیجه‌ی نهایی بهتر می‌شود. دو عامل حیاتی برای بهبود این دوربین‌ها، زمان و قدرت پردازش (هم درون گوشی و هم در سرورهای گوگل) است.