نمایشگرهای سه بعدی

صفحات نمایشگرهای سه بعدی مانند نمایشگرهای عادی از پیکسل تشکیل شده با این تفاوت که تمامی پیکسل های موجود در صفحه، یک نوع تصویر را نمایش نمی دهند.به عبارتی در یک لحظه دو تصویر از نمایشگر پخش می شود. نیمی از پیکسل ها یک تصویر و نیمی دیگر تصویری دیگر را پخش می کنند زیرا یکی از آن تصاویر، فقط برای دیدن با چشم چپ و تصویر دیگر فقط برای دیدن با چشم راست است.

تعداد پیکسل های تشکیل دهنده صفحه نمایش در کیفیت تصاویر سه بعدی نقش بسیار مهمی دارد.از طرفی سرعت انتقال اطلاعات به پیکسل ها نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.امروزه نمایشگرهای پلاسما و LCD دارای سرعت مناسبی در جایگزینی تصاویر هستند.به همین منظور از این نوع نمایشگرها در تولید تصاویر سه بعدی استفاده می شود.
یکی از تفاوت های عمده بین نمایشگرهای سه بعدی با LCD یا پلاسما در شیشه این نمایشگرهاست.
این شیشه ها به گونه ای ساخته شده اند که نور را پخش نمی کنند بلکه به صورت متمرکز به نقطه هدف ارسال می کنند.هدف آن به طور متناوب بین چشم چپ و راست بیننده تغییر می کند.در یک لحظه هدف آن یکی از چشمان بیننده است و در لحظه ای دیگر چشم دیگر بیننده را مورد هدف قرار می دهند و چون تصاویر با سرعت بالایی عوض می شود و به تناوب به چشم راست و چپ ارسال می گردد، در نتیجه سه بعدی از تصاویر نمایشگر ایجاد خواهد شد.
البته با استفاده از عینک های ویژه هم اختلاف زمانی دو تصویر برطرف شده و تصویری واحد به مغز مخابره می شود و همچنین تصاویر با وضوح و کیفیت بالاتری دیده می شوند.به عبارتی سیستم داخل این عینک ها به گونه ای طراحی شده است که اختلاف زمانی دو تصویر متناوب را با سرعتی بسیار بالا از بین می برد در نتیجه آنچه ما تصور می کنیم تصاویری با وضوح و کیفیت مناسب است که به محیط طبیعی بسیار نزدیک است.
عینک های ساخته شده برای این نمایشگرها به دو نوع تقسیم می شوند.نوع اول آن دارای تکنولوژی ساده ایست و در ساخت آن از لنز anaglyph استفاده شده است.در صورتی که بدون این عینک به صفحات نمایشگر سه بعدی نگاه می شود دو گونه تصویر دیده می شود و چشم دچار دوبینی شده و بعد از مدتی خیره شده به صفحه نمایشگر، احساس سرگیجه به فرد دست می دهد.لنز به کار رفته در این عینک ها به رنگ های قرمز و آبی است و تصاویر سه بعدی را از صفحه تلویزیون به چشم بیننده منتقل می کند.چگونگی عملکرد این لنزها بدین قرار است که لنز قرمز نورهای قرمز ساطع شده از نمایشگر را جذب می کند و باعث حذف نور قرمز در تصاویر می شود.لنز آبی نیز به همین ترتیب نورهای آبی تصاویر را جذب می کند.به عبارتی چشم با لنز آبی تصاویر قرمز و با لنز قرمز تصاویر آبی را می بیند.از آنجا که چشم دارای قدرت همگرایی روی نقطه ای خاص در شبکیه است، مغز هنگامی تصویری را تشخیص یا تفسیر می کند که هر دو چشم، یک تصویر را دیده باشند.در نمایشگرهای سه بعدی نورهای وارد شده از صفحه نمایشگر به چشم، در نقطه ای متمرکز می شود که روی فاصله کانونی چشم نیست و اندکی با آن تفاوت دارد با استفاده از عینک، این اختلاف با فاصله کانونی بر طرف شده و یکی از تصاویر نزدیک تر و دیگری دورتر دیده می شود و بیننده تصور می کند که تصویر عمق دارد؛ بدین ترتیب تصاویر سه بعدی ایجاد می شود.امروزه نوع پلاریزه این عینک ها برای دیدن فیلم در سینما مورد استفاده قرار می گیرد. در نوع دیگر این عینک ها از تکنولوژی LCD یا نمایشگرهای کریستال مایع استفاده شده است.این عینک ها مجهز به حسگرهای مادون قرمز می باشند و از طریق بی سیم با صفحه نمایشگر مرتبط هستند.بدین ترتیب آنچه در صفحه نمایشگر وجود دارد بر روی این عینک ظاهر می شود و همچنین تأخیر زمانی بین مجموعه تصاویری که به چشم چپ و راست بیننده می رسد، در کسر بسیار کوچکی از ثانیه از بین می رود و بیننده تصاویر نمایش داده شده را بدون تأخیر زمانی و دارای کیفیت ووضوح بسیار بالایی می بیند.لنزهای LCD این عینک ها در دو حالت شفاف و مات در تناوب هستند که هر یک از این حالات روی یک چشم عمل می کند و به طور متناوب تغییر می کند ولی چون این اتفاق با سرعت بسیار بالایی می افتد، ذهن انسان قادر به کشف و تشخیص آن نیست.به همین دلیل است که اگر هنگام دیدن نمایشگرهای سه بعدی از عینک استفاده نشود، بیننده دچار دوبینی خواهد شد.

تصور کنید که دوربینی از نقطه x به سمت نقطه y از چپ به راست ( مطابق فلش نشان داده شده)حرکت کند.اگر بیننده ای با یک لنز تیره و چشم چپ به این نقطه خیره شود سپس این تصویر را با چشم راست و همان لنز ببیند، هنگامی که دوربین به نقطه y می رسد چشم چپ با یک هزارم ثانیه زودتر از چشم راست آن را دیده است.این تأخیر زمانی در چشم چپ و راست باعث خلق تصاویر سه بعدی می شود.به عبارتی تصویر برداری سه بعدی تکنیکی است که با دوربین های فیلمبرداری و انجام تأخیر زمانی در ثبت تصاویر، ایجاد می شود.عمق ایجاد شده در تصاویر سه بعدی، ارتباط مستقیم با سرعت حرکت دوربین و نیز فاصله از جسم دارد.در فیلمبرداری حرفه ای سه بعدی از دوربین هایی با پایه ثابت استفاده می شود که به طور مداوم به دور جسم یا شیء بی حرکت گردش می کنند.از این روش در ساخت فیلم های تلویزیونی و بازی های کامپیوتری در قالب سه بعدی استفاده می گردد.

نمایشگرهای سه بعدی
تصاویر سه بعدی در انواع نمایشگرهای زیر قابل دیدن است:
Anaglyphic 3D (با عینک های تیره)
Polarization 3D (با عینک های پلاریزه)
Alternate-frame sequencing (با عینکی که صفحات آن به تناوب باز و بسته می شود یا کرکره ایست)
Autostereoscopic (نمایشگرهایی بدون عینک)
شرکت سونی به تازگی نمایشگری ارائه داده است که بیننده می تواند بدون عینک تصاویر آن را به صورت سه بعدی ببیند.این شرکت اعلام کرده است که این محصول در ابعاد بزرگ تولید می شود و برای نمایش تبلیغات مورد استفاده قرار می گیرد.
برای نمایشگرهای سه بعدی می بایست فیلم های خاصی تولید شود که به آن فیلم های سه بعدی گفته می شود.فیلم سه بعدی عبارتند از تصاویر متحرکی که تعبیری غیرواقعی از عمق محیط در ذهن ایجاد می کند.برای این منظور دوربین های ویژه ای تصاویر را از دو جهت ثبت می کنند یا با استفاده از تکنیک های کامپیوتری و سخت افزارهای مخصوص، محیط مورد نظر، تصویر پردازی می شود.این روش محدود به فیلم های سینمایی بلند نمی شود بلکه شامل فیلم های تلویزیونی یا ویدیوئی نیز خواهد شد.از طرفی به دلیل هیجان زیاد ایجاد شده ناشی از دیدن تصاویر سه بعدی، بازی های کامپیوتری ساخته شده با این تکنیک ها، مورد استقبال عده کثیری از افراد به ویژه جوانان قرار گرفته است.

 
با دوربین هایی که دارای لنز مخصوص است، این امکان وجود دارد که تصاویر از چندین جهت یا نما دیده شود یا برای داشتن دید چند جهتی پردازش های لازم روی آن صورت گیرد.
تصاویر چند جهتی بعد از پردازش به تصاویر 2D تبدیل می شوند و با پردازش های نهایی می توانند به 3D یا سه بعدی مبدل گردند.به عبارتی یکی از راه های خلق تصاویر سه بعدی، انجام پردازش های نرم افزاری روی تصاویر دو بعدی است.نمایشگرهای 3D صفحات نمایشی هستند که در ساخت آنها از تکنولوژی نمایش سه بعدی تصاویر و نیز نمایش چند تصویر به طور هم زمان استفاده شده است یا به تعبیر دیگر نمایش تصاویر به صورت 3D با عمق 2D در این نمایشگرها امکان پذیر است.
از سال 1990 طراحی و پیاده سازی این نمایشگرها قوت بیشتری گرفت و تاکنون فیلم ها و سریال های گوناگونی با این تکنولوژی ساخته شده است. یکی از شاخص ترین آنها سریال کمدی Rock From 3rd The Sun است.

دیدن فیلم های سه بعدی با داشتن عینک های مخصوص، همیشه مورد توجه بوده است زیرا فرد بیننده خود را در صحنه فیلم احساس می کند و همچنین شبیه پنداری شخصیتی، در حرکات و رفتار بسیار واقعی به نظر می رسد.اگر شخصیت فیلم به مانعی برخورد فیزیکی کند، گویی این اتفاق برای بیننده افتاده است؛ یا به عنوان مثال صحنه های طبیعی از حیوانات و پرندگان و... بسیار واقعی و زنده به نظر می رسند و این احساس را ایجاد می کنند که اتفاقات درون فیلم در فاصله ای بسیار نزدیک در جریان است.هیجان و زنده بودن تصاویر باعث شده است تا طراحی و زنده بودن تصاویر باعث شده است تا طراحی و پیاده سازی نمایشگرهای سه بعدی با سرعت بیشتری در جریان باشد.زیرا انجام بازی های کامپیوتری ودیدن فیلم های گوناگون با نمایشگرهای سه بعدی مورد توجه و استقبال گروه کثیری از افراد قرار گرفته است.
امروزه در اخبار تکنولوژی و فناوری های نوین، گزارش های زیادی در رابطه با نمایشگرها یا تلویزیون های سه بعدی می شنویم.نمایشگرهای سه بعدی، هیجان ناشی از دیدن فیلم های سه بعدی و سینمای سه بعدی را در ذهن تداعی می کنند.طراحان و سازندگان نمایشگرهای سه بعدی با الهام از نحوه عملکرد دیدن اشیا با چشم، و چگونگی تفسیر آن توسط مغز، ساختار چنین وسایلی را طراحی نمودند.هنگامی می توانیم جسمی را ببینیم که نوری از آن به چشم ما وارد شود، سپس مغز شروع به تفسیر نور دریافت شده می کند و تصور جسم در فکر ما خلق می شود، در این زمان است که جسم را می بینیم.هنگامی که جسمی دور باشد نور منعکس شده از آن به صورت موازی به دو چشم ما وارد می شود و در صورتی که فاصله از جسم کم باشد، نورهای تابشی به صورت همگرا وارد چشم می شوند.در هر دو حالت، چشم تاخیر و جابه جایی نور را روی نقطه کانونی شبکیه اصلاح کرده و اطلاعات یکپارچه ای را به مغز ارسال می کند و جسم دیده می شود.از طرفی، هنگامی که چشم تلاش می کند تا سمت راست یا چپ بینی را ببیند، بعد از مدت کوتاهی دچار دوبینی می شود.این ویژگی چشم اساس و پایه ساخت نمایشگرهای سه بعدی اعم از سینما، تلویزیون، مانیتور و... شده است.

از دید فناوری؛ سال 2010 سال خوبی بود. چرا که گجت هایی به بازار معرفی شد که هیجان دوباره را به فعالان عرصه تکنولوژی هدیه دادند. امسال سالی پر جنجال و پر حاشیه بود و رقابت کمپانی ها بار دیگر شدت گرفت. اما حالا به روز های پایانی سال 2010 نزدیک شده ایم و باید با آن خداحافظی کنیم. به همین دلیل هم تصمیم گرفتیم که ده گجت برتر امسال را به شما معرفی کنیم تا برندگان نهایی رقابت های گجتی امسال مشخص شوند. پس با ما همراه باشید. ‏
‏
‏

‏ رتبه اول: آی پد! ‏ ‏

‏

‏iPad اولین تبلت لمسی در تاریخ کامپیوتر نبود اما موفق ترین تبلتی بود که بازار را به نفع خود کرد. این گجت در سه ماه اول عرضه اش حدودا 3 میلیون فروخت و تبدیل به ستاره ای برای روزنامه ها و مجلات شد. این تبلت بسیاری را به هیجان آورد و مجذوب خود کرد. پس شایسته است که آن را به عنوان گجت اول امسال بشناسیم. آن هم با قیمت 499 تا 829 دلار. هر چند در ایران، این قیمت بالا تر از این حرف هاست. ‏
‏

‏

‏ رتبه دوم: سامسونگ Galaxy S ‏ ‏

‏

در میان تلفن های همراه، سال 2010، سال اندروید بود. سیستم عامل موبایلی - تبلتی گوگل، بر اساس آمار موسسه Canalys روی بیش از 9 میلیون تلفن هوشمند در سه ماهه سوم سال 2010 نصب شد. بر همین اساس 44 درصد از اسمارتفون های جدید از اندروید استفاده می کنند. در حالی که سال قبل، این رقم فقط 5 درصد بود! ‏
‏
‏

در بین همین تلفن های اندرویدی؛ Galaxy S از سامسونگ را می توان بهترین دانست. بهترین قابلیت این اسمارتفون، بدون شک صفحه نمایش آن است. که روشنایی و شفافیت آن حتی در نور روز در حد شگفت آوری است. این صفحه Super AMOLED باریک تر و کم مصرف تر نیز هست و استفاده از آن باعث شده وزن کلی و ضخامت گلکسی اس کاهش بیابد. پس با قیمت 200 تا 250 دلار (به صورت قرار دادی با اپراتور)؛ شایسته است که سلطان تلفن های هوشمند سال 2010 را تشویق کنید. ‏

‏
‏

‏ رتبه سوم: مک بوک ایر (11 اینچی) ‏ ‏

‏

تا به امروز این کوچک ترین و باریک ترین و ظریف ترین لپ تاپ اپل است که با زیبایی و ظاهر منحصر به فردش افراد زیادی را مجذوب خود ساخته. استفاده از حافظه های SSD به جای هارد دیسک، سرعت شگفت آوری در بوت شدن این کامپیوتر و همچنین عملکرد های خواندن و نوشتن فایل ها داده است. این نوت بوک موفق شد رتبه سوم گجت برتر 2010 را ازآن خود کند چون با عملکرد، زیبایی و وزن کم یک کیلوگرمی اش، قیمت 1000 تا 1200 دلاری خود را به خوبی توجیه می کند. ‏
‏‏

‏رتبه چهارم: تلویزیون گوگل بر روی دستگاه لاجیتک ریوو ‏ ‏

‏

گیک ها و خبره های تکنولوژی مدت های زیادی بود که می گفتند: روزی فرا می رسد که شما بتوانید تلویزیون تان را هم از طریق اینتزنت هم تماشا کنید و به این ترتیب به صد ها یا هزاران کانال تلویزیونی آن هم با تعامل بسیار بهتر در دسترس شما خواهند بود. ‏
‏
‏

معرفی تلویزیون اینترنتی گوگل در امسال یک قدم مهم برای فاصله گرفتن از تلویزیون های کلاسیک و رفتن به سوی تلویزیون های اینترنتی بود. نرم افزار این تلویزیون با دستگاه های مختلف و متفاوتی کار می کند. اما برای بسیاری لاجیتک ریوو بهترین سخت افزار برای تلویزیون های موجود بود. Revue بین تلویزیون و کابل قرار می گیرد و وظیفه سویچ کردن اطلاعات ورودی به تلویزیون را دارد. وقتی شما می خواهید از Google TV استفاده کنید، ریوو به شما اجازه می دهد که وب را بگردید و ویدئو ها را به تلویزیون خود استریم کنید. وقتی هم نمی خواهید از آن استفاده کنید، می توانید به روش قدیمی میان کانال های تلویزیون بگردید. این دستگاهی است که برای هر دو حالت تلویزیون اینترنتی یا کلاسیک مناسب می باشد. پس مقام چهارم جدول ما را تشویق کنید. و اینک: ‏
‏

مقام پنجم: گوگل Nexus One ‏ ‏

‏

امسال گوگل تصمیم گرفت که شانس خود را در رقابت با شرکت های دیگر در حوزه ساخت تلفن های هوشمند امتحان کند. نکسوس وان اولین تلفنی بود که توسط گوگل طراحی شد و توانست برتری تلفن های هوشمند اندرویدی را به رخ رقیبان خودش بکشد. نکسوس وان همان گوشی ای است که گوگل آن را یک سوپر فون نامید و البته به موفقیت بسیار بزرگی هم دست یافت. اما بعد از مدتی گوگل نکسوس وان را کشت و تصمیم گرفت تلفن دیگری را تولید کند. به نام نکسوس اس! با این همه هنوز هم دارندگان نکسوس وان می توانند از آپدیت های مستقیم آن توسط گوگل بهره مند شوند و این شرکت هنوز پشتیبانی از این تلفن را متوقف نکرده است. این تلفن شایسته مقام پنجم جدول ماست پس روحش شاد و یادش گرامی باد. هر چند می توانید هنوز هم با 529 دلار آن را بخرید. ‏
‏
‏

‏

مقام ششم: iPhone 4 ‏ ‏

‏

با فروش 1.7 میلیون عدد در سه روز اول؛ این تلفن همراه توانست قدرت خود را به همگان نشان دهد. صفحه نمایش فوق العاده این گوشی با رزولوشن 960 در 640 هم که یکی از بهترین قسمت های آن بود. توانست قدرت اپل را در بخش فنی به دیگران نشان دهد. از دیگر امکاناتی که به این تلفن اضافه شده بود؛ دوربین جلویی و نرم افزار Face Time بود که اجازه ی چت تصویری را هم می داد. این همان چیزی بود که بسیاری را خوشحال کرد و به سوی آیفون کشاند. قیمت این تلفن با قرداد با اپراتور AT&T از 199 تا 299 دلار می باشد اما در ایران باید حدود یک میلیون تومان برایش پرداخت کنید! ‏
‏
‏

‏

رتبه هفتم: تلویزیون اپل ‏ ‏

‏

شماره ی هفت را هم مهمان اپل باشید. اپل تی وی نشانه ی کوشش اپل برای یک تغییر اساسی در مالکیت محتواست. نه نیاز به دانلود دارد و نه نیاز به مالکیت دائمی یک اثر. همه چیز در آن به صورت اجاره ای می باشد. آخرین نسخه این تلویزیون در سپتامبر امسال وارد بازار شد و بر خلاف نسل قبلی آن کاربرانش قادر خواهند بود که به اکانت نت فلیکس خود وصل شوند که این قابلیت دستگاه را جذاب تر می کرد. به طور کلی این دستگاه سازگاری بالا؛ خرید متفاوت محتوا و جذابیت را به مخاطبش هدیه می داد که همه این ها آن هم با قیمت 99 دلار. آن را شایسته مقام هفتم این جدول می کند. ‏
‏
‏

‏

مقام هشتم : توشیبا لیبرتو ‏ ‏

این هم یک تبلت است که البته ایده نو آورانه ای را دنبال کرد و به موفقیت رسید. این تبلت از دو مانیتور لمسی استفاده می کند و در آن از هیچ کیبردی خبری نیست. بلکه صفحه دوم می تواند به عنوان کیبرد استفاده شود. لیبرتو که در تابستان امسال با قیمت 1100 دلار معرفی شد، یکی از نمونه های موفق این عرصه است. توشیبا این محصول را به گونه ای طراحی کرد که با در دست گرفتن عمودی آن بتوانید با آن مانند یک کتابخوان الکترونیکی رفتار کنید و هر گاه نیازمند یک لپتاپ باشید، با افقی کردن این تبلت بتوانید با آن همانند یک لپتاپ با سیستم عامل ویندوز 7 کار کنید. پس مقام هشتم جدول ما یک پی سی مفومی است به نام لیبرتو W100! ‏
‏
‏

‏

رتبه نهم: کینکت ‏ ‏

کینتک کنترلر حرکتی مایکروسافت است که با تبلیغات بسیار معرفی شد و البته جنجالی برای خودش بر پا کرد. این دستگاه که به ایکس باکس 360 وصل می شود؛ به شما اجازه می دهد که حرکات خود را به بازی ها منتقل کنید و به قول مایکروسافت: خودتان کنترل کننده باشید. با وجود این که هیچ کنترلر فیزیکی در کینکت نیاز نیست این دستگاه از نظر جذابیت برای بازی های خانگی از Wii پیشی گرفته و با فروش 1 میلیون عدد در ده روز؛ توانست قدرت نمایی خوبی داشته باشد. پس اگر مشتاقش شده اید؛ می توانید آن را با قیمت 150 دلار به دست آورید. (اگر در ایران هستید (که احتمالا هستید) قیمت دو برابر را در نظر بگیرید!) ‏
‏
‏

‏

رتبه دهم: Nook Color ‏ ‏

‏

اگر تا الان بر این اعتقاد بودید که کتاب های رنگی فقط از نوع چاپی هستند؛ در اشتباه بوده اید. در سال 2010 تعدادی از تولید کننده ها تصمیم گرفتند که رنگ را هم به کتاب خوان های الکترونیکی بیاورند. کتاب خوان الکترونیکی Nook Color مانند آیپد اپل قابلیت نمایش رنگ ها را داراست اما قیمت آن به طور قابل ملاحظه ای از آیپد کم تر است. شما می توانید این کتاب خوان الکترونیکی را با قیمت 250 دلار تهیه کنید. پس این محصول می تواند گزینه ی خوبی برای کسانی باشد که می خواهند از کتاب خوان های الکترونیکی دارای رنگ استفاده کنند. این محصول به عنوان رتبه دهم گجت برتر سال 2010 انتخاب شد. ‏
‏

حتماً بارها برای شما پیش آمده است که هنگام ثبت نام در سایتها و یا ایجاد یک ID جدید در یاهو ، برای خود یک Password تعیین کنید. اما آیا تاکنون به این موضوع توجه کرده اید که پسوردهای ساده همانند اسم ها و تاریخ تولد، بسیار ساده لو میروند؟ اکنون 7 راه بسیار مفید را به شما معرفی خواهیم کرد که با استفاده از آنها میتوانید بهترین رمزهای عبور را برای خود تعیین کنید ، رمزهایی که در عین پیچیدگی در خاطر شما میمانند!

1- برای ایجاد کلمه عبور، از حروف بزرگ و کوچک و به صورت یک در میان و غیر متناوب استفاده کنید. مثال:

TaRfAnDeStAn

2- حروف اول کلمات یک جمله را به عنوان رمز عبور خود انتخاب کنید. مثلأ در جمله "If sentence is longer password would be safer" که رمز عبور آن Isilpwbs میشود.

3- عدد یا تاریخی را برای خود در نظر بگیرید و آن را با دکمه Shift تایپ کنید. مثلأ تاریخ 13.06.2002 با دکمه Shift به این کلمه تبدیل می شود: !#>)^>@))@

4- لغتی را در نظر بگیرید و سپس حروف سمت راست آن را که بر روی صفحه کلید قرار دارد، بنویسید: مثال: Hardware تبدیل می شود به Jstfestr

5- لغت یا ترکیبی را برای خود در نظر بگیرید مانند "24October" و بعد آن را بهم بریزید به این صورت که حروف اول آن را با حرف آخر، حرف دوم را با حرف ماقبل آخر و به همین ترتیب بقیه را بنویسید: 24r4eObcot

6 - لغات یک جمله را به اختصار بنویسید؛ این اختصارات را خود شما تعیین می کنید و از قاعده خاصی پیروی نمی کنند. مثلأ عبارت White meat with cabbage تبدیل می شود به whtmtwtcabge

7- در رمز عبور از علائم ویژه استفاده کنید. مثال: "c/Om%u §E~r

مگر خرید Mp3Player هم نیاز به راهنما دارد؟ هنگام خرید که فرا برسد متوجه میشوید که ماجرا سخت تر از چیزی است که فکر می کنید. امکانات متفاوت، سایز، رنگ، قیمت و... همه عوامل مهمی هستند که در خرید شما موثراند. علاوه بر این چه پخش کننده ای برای نیاز شما مناسب تر است؟ پاسخ تمام سوالات را در این مطلب پیدا می کنید. ‏

‏
‏به طور کلی ام پی تری پلیرها از یک نگاه به دو دسته کلی تقسیم میشوند: ‏‏
‏پخش کننده های دارای هارد درایو: ‏ این ام پی تری پلیرها ظرفیت بالایی دارند و می توانید بیشتر آرشیو موسیقی تان را به همراه داشته باشید. ظرفیت آنها معمولا بین ۲۰ تا ۱۶۰ گیگابایت است. آی پاد کلاسیک مثال خوبی از یک پخش کننده موسیقی دارای هارد درایو است. ‏
‏
‏مزایا: ‏ با داشتن ظرفیت بالا می توانید یک عالمه موسیقی و کتاب صوتی به همراه داشته باشید. این پخش کننده ها امکانات زیادی دارند و معمولا یک نمایشگر بزرگ هم آنها را همراهی می کند. به خاطر ظرفیت بالا، هنگام خرید آنها حس خوبی پیدا می کنید چون نسبت به پولی که میدهید ظرفیت بالایی دریافت می کنید! ‏
‏
‏معایب: ‏ این پخش کننده ها معمولا بر اساس هارد دیسک های ۱.۸ اینچی ساخته میشوند. بنابراین کمی سنگین تر و بزرگ تر از مدل های دیگر هستند. در کنار آن به یاد داشته باشید که هارد درایو دارای قطعات متحرک است. سئو سایت حرفه ای و خدمات پشتیبانی بنابراین این پخش کننده ها برای کسانی که به هنگام تحرک و ورزش موسیقی گوش می کنند انتخاب مناسبی نیستند چون ممکن است آسیب ببینند. بیشتر آنها از باطری های قابل شارژی استفاده می کنند که قابل جایگزینی نیستند و احتمالا بعد از چند سال استفاده مجبور به خرید یک پخش کننده جدید هستید. ‏

اولین قدم در بحث شبکه های مختلف ، IP و اطلاعات محیط آن است. در این ترفند هدف داریم به معرفی روشی ساده جهت یافتن IP سیستم خودتان از طریق CMD بپردازیم.

از منوی Start وارد Run شوید.

سپس عبارت cmd را وارد کرده و Enter بزنید.

حال در محیط CMD دستور netstat -n را وارد نمایید و Enter بزنید.

در ستون Local Address آی پی شما درج شده است.

‏پخش کننده های دارای حافظه فلش: ‏ این ام پی تری پلیر ها قطعات متحرک ندارند بنابراین تقریبا در هر وضعیتی می توانید از آنها استفاده کنید. سایز آنها کوچکتر و در اندازه های بسیار متنوعی با ظرفیت ها و امکانات متفاوت ارایه میشوند. اما از نظر قیمت گران تر هستند. باطری انها طول عمر بیشتری دارند و از نظر امکانات جانبی موارد جالبی روی انها پیدا می کنید که در مورد اش مفصل صحبت می کنیم. پس ادامه مطلب را از دست ندهید... ‏

‏
ام پی تری پلیر چگونه کار می کند؟

هر فایل موسیقی مانند تمام فایل های دیگری که روی کامپیوتر شما قرار دارد از یک سری اعداد صفر و یک تشکیل شده. برای اینکه سیگنال های آنالوگ صوتی به دیجیتال تبدیل شود، مثلا صدای خودتان را که با میکروفن ضبط می کنید. دستگاه های الکترونیک از یک مبدل به نام ADC استفاده می کنند که مخفف Analog to Digitall converter است. این در واقع یک نرم افزار است که می تواند یک صوت آنالوگ را به قطعات کوچک صفر و یک تبدیل کند. 
‏

‏

هر ثانیه از این اطلاعات که به صفر و یک تبدیل میشوند حدود ۱.۳ مگابایت فضا اشغال می کند. بنابراین ما به یک سیستم فشرده سازی نیاز داریم تا فایل های صوتی مان ۳۰۰ مگابایتی نشوند. با تحقیق های مختلف روی اینکه مغز انسان چگونه صدا ها را می شنود و حذف صداهایی که مغز قادر به شنیدن آنها نیست مهندسین الگوریتم های فشرده سازی ایجاد کردند که Codec نام دارند و احتمالا اسم آنها را شنیده اید. کار این Codec ها فشرده سازی فایل ها تا جایی است که کاهش کیفیت زیادی نداشته باشیم. ‏
‏
در واقع کیفیت صدایی که می شنوید به دو عامل بستگی دارد. کیفیت روش فشرده سازی که به کار رفته و Bit rate که بر اساس Kbps محاسبه میشود. ‏
‏
زمانی که یک فایل را روی ام پی تری پلیرتان پخش می کنید این دستگاه از یک مبدل به نام DAC استفاده می کند تا اطلاعات صفر و یک را به صدای آنالوگ تبدیل کند. این مبدل دقیقا بر عکس مبدل قبلی عمل می کند. بنابراین کیفیت صدایی که در یک پخش کننده می شنوید بستگی به این عوامل دارد: کیفیت فایل، توانایی چیپ مبدل پخش کننده، سر و صدا و نویزی که خود دستگاه پخش کننده ایجاد می کند و کیفیت هدفون یا اسپیکری که موسیقی را با آن گوش می کنید. بنابراین تمام این ۴ عامل در شنیدن یک موسیقی با کیفیت عالی موثر هستند. ‏
‏
اولین Codec که بسیار فراگیر شد MP3 نام داشت و حالا آنقدر فراگیر است که خیلی ها فایل موسیقی را MP3 می نامند. اما هم اکنون Codec های صوتی دیگری هم مانند AAC ‪-‬ WMA ‪-‬ OGG فراگیر شده است. بنابراین یکی از مواردی که هنگام خرید باید توجه کنید این است که پخش کننده شما قادر به پخش چه Codec هایی است. ‏

‏‏

‏هنگام خرید به چه امکاناتی توجه کنم؟

‏ این روزها انواع و اقسام امکانات را روی این پخش کننده ها پیدا می کنید تا شما را ترغیب به خریدن بکنند. باید هنگام انتخاب ببینید که کدام یک از آنها برایتان مهم تر است تا انتخاب خودتان را بر اساس مدل هایی انجام بدهید که دارای خصوصیات لازم است. ‏

‏
‏نمایشگر رنگی، مشاهده عکس و پخش ویدیو: ‏ بسیاری از پخش کننده های فعلی با یک نمایشگر رنگی می توانند برایتان تصاویر را هم پخش کنند این امکان برای کسانی که دوست دارند همیشه خاطرات را به همراه داشته باشند مفید است. اگر این امکان برایتان خیلی مهم است به دنبال پخش کننده هایی باشید که نمایشگر OLED دارند که کیفیت بهتر و زاویه دید بیشتری دارند. در کنار آن امکان پخش فایل های ویدیویی هم برای بعضی افراد مهم است. هر چند اکثر این پخش کننده ها نمایشگر بسیار کوچکی دارند که در عمل برای این کار مفید نیستند. ‏

‏
‏ رادیو: ‏ رادیو زیاد گوش می کنید؟ پس به دنبال پخش کننده ای باشید که رادیو هم دارد. بهتر است بدانید که رادیو معمولا از نوع FM است و مدل هایی که رادیو AM داشته باشند بسیار نادر هستند. بعضی از مدل ها می توانند رادیو FM را ضبط هم بکنند بنابراین شاید نیاز باشد به این مورد دقت کنید. در کنار آن انواعی هم وجود دارند که امکان ارسال صوت به صورت FM را هم دارند و از آنها می توانید برای پخش موسیقی در ماشین یا پخش خانگی استفاده کنید.

‏
‏
‏ امکان WiFi و بلوتوث: ‏ امکان جدیدی که در پخش کننده ها به کار میرود اتصال بی سیم است. برای مثال Zune مایکروسافت می تواند به صورت بی سیم به دیگر پخش کننده ها متصل شود تا بتوانید فایل هایتان را با دیگران به اشتراک بگذارید. یا اینکه به اینترنت بی سیم متصل شده و از آنجا موسیقی دانلود کنید. بعضی از مدل ها هم از بلوتوث برای انجام همین کار استفاده می کنند. ‏

‏
‏ ضبط موسیقی: ‏ این مورد را با ضبط صدا که مورد بعدی است اشتباه نگیرید. بعضی پخش کننده ها یک ورودی برای ضبط صدا از طریق یک ورودی آنالوگ دارند. در موارد کمتری می توانید یک ورودی میکروفن هم روی برخی مدل ها پیدا کنید که می توانند به صورت دیجیتالی از از روی میکروفونی که به آنها متصل می کنید کار ضبط صدا را انجام بدهند. ورودی اولی به شما اجازه می دهد که از روی استریو قدیمی خانگی تان نوارهای کاست را ضبط کنید و به ورودی دومی می توانید یک میکروفون کوچک متصل کنید تا صدای یک جلسه یا کلاس را با کیفیت خیلی خوب ضبط کنید. ‏
‏
اگر به دنبال کیفیت ضبط صدای بالا هستید اطمینان حاصل کنید که پخش کننده شما می تواند صدا ها را از طریق میکروفن خارجی و بدون فشرده سازی با فرمت WAV ضبط کند. برخی مدل ها همزمان فایل را در فرمت Mp3 ضبط می کنند که اگر محدویت فضا دارید می توانید سراغ این Codec بروید. ‏
‏

‏

‏ ضبط صدا: ‏ بعضی پخش کننده ها یک میکروفن کوچک داخلی دارند و از آنها می توانید برای ضبط یک جلسه یا کلاس درس استفاده کنید. در مقایسه با آنهایی که ورودی میکروفن خارجی با ثبت دیجیتال دارند، از اینها نمی توانید انتظار کیفیت بالایی را داشته باشید. ضبط صدا در اینها فضای کمی اشغال می کند و بنابراین می توانید ساعت ها روی آنها کار ثبت صدا را انجام بدهید. دانشجوها و روزنامه نگارها معمولا به دنبال پخش کننده هایی هستند که دارای چنین امکاناتی باشند. ‏

‏
‏ نگهداری اطلاعات متفرقه: ‏ بیشتر پخش کننده ها به شما اجازه می دهند که از آنها به عنوان یک حافظه قابل حمل برای انتقال فایل بین کامپیوترها استفاده کنید. بنابراین اگر می خواهید ام پی تری پلیر جدیدتان جایگزین حافظه فلش درون جیب هم بشود روی داشتن این امکان دقت کنید. ‏
‏

‏ مدیریت اطلاعات شخصی: ‏ برخی پخش کننده ها مثل آی پاد و Zen ساخت شرکت کریتو به شما اجازه نگهداری دفترچه تلفن و برنامه کاری را می دهند. این اطلاعات معمولا از طریق نرم افزاری در کامپیوتر روی آنها ارسال می شود. در برخی مدل ها فقط امکان مشاهده اطلاعات را دارید. البته به طور کلی این امکان در این گجت ها محدود است. ‏

‏
‏ شخصی سازی صدا: ‏ اکثر پخش کننده ها امکان استفاده از انواع اکولایزرهای صوتی را به شما می دهند تا بتوانید موسیقی را مطابق سلیقه خودتان شخصی سازی کنید. بعضی پخش کننده ها یک افزونه SRS هم دارند که صدای موسیقی که از طریق هدفون می شونید را به گونه ای تغییر میدهند که انگار در یک اتاق بزرگ مشغول شنیدن اش هستید. همه اینها بستگی به سلیقه شما دارد. ‏

‏
‏ امکانات پخش پیشرفته: ‏ همه پخش کننده ها امکان Shuffle و تکرار یک موسیقی را دارند اما جای پیشرفت زیادی وجود دارد. مدل های جدید به شما اجازه ساخت انواع و اقسام PlayList ها را می دهند. انواع هوشمند تر می توانند برای شما ترکیب های متنوع و جالب موسیقی ایجاد کند. بعضی ها می توانند به صورت خودکار میزان صدای فایل ها را تنظیم کنند تا موسیقی یکنواختی گوش کنید و به طور کلی این امکانات برای فردی که زیاد موسیقی گوش می کند بسیار مهم تلقی میشود. اگر جزو این دسته هستید، توصیه نارنجی ‏ را گوش کنید و پیش از خرید در مورد آنها تحقیق کنید. ‏

‏
‏ نوع باطری و طول عمر: ‏ پخش کننده های دارای هارد درایو معمولا باطری لیتیومی دارند که حدود ۲ تا ۴ سال عمر می کنند. انواع دیگر ممکن است باطری قلمی یا نیمه قلمی داشته باشند یا از باطری های قابل شارژ استفاده کنند. کاربران اغلب باطری داخلی را ترجیح می دهند. طول عمر باطری از موارد مهمی است که قبل از انتخاب نهایی مدل باید در مورد اش بپرسید تا بعدا پشیمان نشوید. ‏

‏
‏ نکات مهم دیگر: ‏ هنگام انتخاب به این فکر کنید که می خواهید چه استفاده ای از این پخش کننده بکنید؟ اگر هنگام ورزش از آن استفاده می کنید دنبال مدل های کوچک و سبک باشید که به راحتی به لباس متصل می شوند اما در عین حال حجم بالایی ندارند. اگر به دنبال گوش کردن به موسیقی در خودرو هستید بنابراین وزن و اندازه مهم نیست و می توانید یک پخش کننده دارای هارد درایو با ظرفیت بالا انتخاب کنید. اگر ضبط اتومبیل شما بلوثوت دارد به دنبال مدل مناسبی بگردید که این امکان را به شما میدهد یا اینکه امکان ارسال از طریق رادیو FM را دارد. ‏
‏
اگر با ام پی تری پلیر کتاب صوتی گوش می کنید حتما به دنبال مدل هایی باشید که امکان علامت گذاری فایل یا Bookmarking را داشته باشد. فایل های کتب صوتی معمولا طولانی هستند. برای اینکه مجبور نشوید با عقب و جلو کردن فایل به دقیقه ۵۵ فایل برسید بهتر است این امکان را داشته باشید که بتوانید به نقاط علامت گذاری شده در فایل بروید. در عین حال دقت کنید که پخش کننده انتخابی تان امکان عقب و جلو کردن سریع فایل ها را داشته باشد. در صورتی که کتاب ها را از مکان های خاصی مانند iTunes یا Audible دانلود می کنید توجه کنید که پخش کننده شما با آنها کار کند. ‏

‏
‏ابزارهای جانبی: ‏ تا اینجا با چگونگی انتخاب یک ام پی تری پلیر مناسب آشنا شدید اما انواع و اقسام ابزارها جانبی هم برای این گجت ها وجود دارد. مهم ترین آن هدفون است. انتخاب یک هدفون مناسب خودش یک داستان مجزا است و به زودی یک مطلب راهنمای خرید هدفون در نارنجی خواهید خواند. ابزارهای دیگر شامل کنترل از راه دور، کیت های مخصوص دویدن، کیف های ویژه حمل، ترانسمیترهای FM و.... می شود. ‏
‏
در این میان Dock ها را هم نباید فراموش کنیم که به شما امکان میدهد هم در اتومبیل و هم در منزل از پخش کننده راحت تر استفاده کنید. معمولا شرکت های سازنده برای برخی مدل های خودشان داک را هم ارایه می کنند. اما می توانید از داک های ساخته شده توسط شرکت های دیگر هم استفاده کنید. در این صورت باید دقت کنید که ولتاژ و آمپر داک شما باید با پخش کننده هماهنگی داشته باشد. در مورد آمپر تا ۲۰ درصد کمتر از میزان مورد نیاز و حدود ۸۰ درصد بیشتر قابل اغماض است. اما در مورد ولتاژ باید دقیق باشید در غیر این صورت ممکن است ام پی تری پلیر عزیزتان را از دست بدهید. ‏

اولین قدم در بحث شبکه های مختلف ، IP و اطلاعات پیرامون آن است. در این ترفند قصد داریم به معرفی روشی ساده جهت یافتن IP سیستم خودتان از طریق CMD بپردازیم.

از منوی Start وارد Run شوید.
سپس عبارت cmd را وارد کرده و Enter بزنید.
حال در محیط CMD دستور netstat -n را وارد نمایید و Enter بزنید.
در ستون Local Address آی پی شما درج شده است.